4. غُرهای میشلی

• ایــــــن  دومین پنج شنبه ای بود که مهمونی بودیم و این هفته ای که گذشت هفته خوبی نبود!افتادم رو دور مریضی و از پوستم شروع شده و رسیده به دردای عضلانی!نمیدونم علتش چیه ولی خیلی کلافم کرده ...واقعا اذیت کننده بود ! حالا روش خیلی مانور ندیم که به اندازه کافی  اذیت کننده بوده برام ...خیلی وقته پنجره های خونه رو بخاطر الودگی هوا جرات نمیکنم باز کنم و صب که پامیشم و میبینم هو آلودس یه غبار غم میشینه تو دلم...اول صب یه انرژی ازم کم میشه که دوسش ندارم...مدتیه خونه حسابی ریخت و پاش شده و فرصت نمیکنم یه دست حسابی بهش بکشم هرچند پناه همیشه میگه بگو کارگر بیاد اما یه روز خالی از صب فعلا ندارم که بگم کارگرم بیادمن و پناهم محل خوابمونو دل بخاهی آوردیم تو حال و جامونو میندازیم رو زمین میخابیم و خیلی بهم کیف داده، شبیه زنگ تفریح میمونه.

• پـــــیدا کردن لباس و "چی بپوشم" معروف هم همیشه گریبانگیر من هست و قبل از مهمونیا عذا میگیرم ، البته در راستای اینکه دیگه اینطوری نشم تصمیم گرفتم هرچیزی که به نظرم خوبه و بهم میاد بخرم چون یه روز با این همه مهمونی ِفامیلا و دوستا بکارم میاد! یه شب قبل از شب یلدا خونه بابا و مامان من بودیم همه دورهم کلی کباب خوردیم و ورق بازی کردیم و شب یلدا هم خونه مامان و بابای پناه بودیم ساعت 8 از سرکار داغون و خسته رسیدیم اونجا!همه ترگل ورگل ، من و پناه داغون...درگیری کاریمون زیاد بود و نشد شب یلدا قرتی بازی کنیم و اولین یلدای زندگی مشترکمون خوشگل موشگل کنیم و کارای خفن کنیم.اونجا هم شام و بساط یلدا و ورق بازی بود ، شب موقع خواب پناه بهم گفت "امروز از خودم نارحت بودم که نتونستم برات کاری کنم ، انقدر کارام زیاده و درگیرم که نمیرسم " و با این حرفش دلمو نوازش کردپارسال همچین شبی پناه و خونوادش اومدن خونمون و برام یه دنیا چیزای خوشگل و خوشمزه آوردنچقدر زود گذشت.

• بزودیا قراره با اکیپ خصوصی فامیلای پناه اینا جمع شیم و شیش تایی برنامه سفر بذاریم ، تقریبا هر فصل یه برنامه سفری باهم داشتیم تاحالا ولی این یکی برون مرزیه و چون اکیپمون باحاله و حس و حالمون شبیه همه و همزمان مزدوج شدیم  مطمئنا باحالتر از همه سفرای برون مرزی خواهد بود.این هفته حتما برناممون رو نهایی میکنیم.